Ұлы Жеңістің 75 жылдығы қарсаңында Ұлы Отан соғысының ардагерлері мен тыл еңбеккерлерін Polisia.kz редакциясы назардан тыс қалдырмайды.
Шығыс Қазақстан облысында Ұлы Отан соғысына қатысқан тыл еңбеккері Владимир Кутько – біздің бүгінгі кейіпкеріміз.
Қылмыстық-атқару жүйесінің ардагері және тыл еңбеккері Владимир Кутько. Ұлы Отан соғысы басталғанда сегіз жаста болды. Отбасы Алтайда тұрған. Владимир ауыл шаруашылығы өнімдерін өндіру бойынша жұмыс істеді.
Владимир Кутько үшін соғыс уақыты тек күнделікті еңбек ретінде есте қалады: шөптерді түктерге орап, жинап, анасына колхоз малы үшін күтім жасауға көмектесті. Басқалармен бірігіп арбаларды жүктеді және жем-шөп жинады. Қатты шаршап, қолдары мен белі ауырған.
Соғыстың алғашқы күндерінен бастап жұмысшылар мен шаруалар күн сайын екі норманы орындауға міндеттеме алды: біреуі өзі үшін, екіншісі майданға кеткен жолдастары үшін. “Барлығы майдан үшін, барлығы жеңіс үшін” ұраны әрбір кеңес еңбеккері, қала мен ауыл үшін өмір заңына айналды. Тыл еңбеккерлері 10-12 сағаттан күш аямай жұмыс істеді. Барлық жұмыс қолмен жүргізілді: отау, қопсыту, суару, көкөністерді жинау және оларды соғысқа жіберу. Жазда суғару кезінде адамдар таңғы сағат 4-те тұрды.
Владимир мектепте білім алып та үлгерген. Осы уақытта балалардың көмекке деген ұмтылысы ерекше еді. Адамдар бір-біріне көмектесті. Бір оқулық бүкіл сыныпқа бөлінді. Ашаршылық уақытында халыққа қиын болды. Ең жақсы өнім майданға жіберілді, асханада қоғамдық тамақтану үшін ұсақ тұздар, қызанақтар мен қырыққабат жапырақтары қалдырылған,. Колхозшылар тамақтануға карточка алмаған қант, тұз және нансыз қалған. Көлдерде өскен “чушинки” тамырын кептіріп, кебекпен араластырып отта шелпек жасаған. Шөп тұқымынан ботқа пісірілді.
Ең қуанышты оқиға 1945 жылдың 9 мамыр күні болды. Осы күнге дейін ол біздің ардагеріміз үшін сүйікті мереке болып қалды. Ардагер соғыс жылдары ересектермен бірге еңбек етті. Соғыс аяқталған кезде оны “Ұлы Отан соғысындағы ерен еңбегі үшін” медалімен марапаттады. Соғыстан кейін ұзақ жылдар бойы В. Кутько ішкі істер органдары жүйесінде қатардағы қызметкерден бастап қызмет етті және Семей қаласының СЕ-165/1 тергеу изоляторының басшысы болған, подполковник атағынан зейнетке шықты. Ұлы Отан соғысының оқиғалары өткен күндер болып есте қалды. Қатысушылар мен замандастар болып табылатын адамдар қазір өте аз. Олардың өмірбаяндары мен естеліктері маңызды болып табылады, өйткені Кеңес халқының ерлігінің шынайы бағасын түсінуге көмектеседі.
