ШҚО-ның колониясында хирург 20 жыл ішінде 100 мыңнан астам ота жасады, – деп хабарлайды Polisia.kz.
Семей қаласында орналасқан ШҚО бойынша ҚАЖД ОВ-156/15 мекемесі қатаң режимдегі мекеме ретінде ғана емес, мұнда жауапты, өз істерін жауаптылықпен атқаратын және көңілді қызметкерлер жұмыс істейтіні белгілі.
Мекемеде пенитенциарлық жүйенің ірі медициналық мекемелерінің бірі – республикалық соматикалық аурухана орналасқан, онда Қазақстанның барлық түзеу мекемелерінен сотталғандар емделуге келеді.
Осы колонияда хирург дәрігер, аурухананың хирургиялық бөлімінің бастығы, отставкадағы әділет майоры Руслан Найманбаев қызмет атқарады.
– Дәрігер мамандығы мен үшін жасампаздық болып табылады. Менің өмірімде, шынымды айтсам, мені көптеген мамандықтар, көптеген бағыттар қызықтырды. Мен көп спортпен, тіпті кәсіби спортпен айналыстым, содан кейін басымдықтар өзгерді және мектепті бітіргеннен кейін мен ақыры шешім қабылдадым: мен дәрігер немесе әскери адам болғым келеді дедім. Мектептен кейін мен бірден екі оқу орнына Алматы әскери академиясына және Семей медициналық институтына түстім, бірақ неге медициналық академияға бардым, неге екенін әлі түсіне алмаймын. Институтты бітіргеннен кейін дәрігер мамандығын таңдап, таңдау дұрыс жасалғанын түсіндім. Институтты 1996 жылы бітіріп, аудандық ауруханада төрт жыл жұмыс істедім, содан кейін колонияға дәрігер-хирург болып ауыстым. Осылайша осы мекемеде 20 жылдан астам қызмет атқарып, зейнеткерлікке шықтым. Қазір зейнеттемін, алайда осы ұжымда жұмысымды жалғастырып, сотталғандарды емдеуді жалғастырып келемін, – дейді Руслан.
Дәрігердің айтуынша, жұмыста әртүрлі науқастар кездеседі, күтпеген жағдайлар болады.
– Бірінші кезекте сотталған менің емделушім, содан кейін ол кісі өлтіруші, зорлаушы, қарақшы және т.б. Мен өз жұмысымды нақты жасауым керек, өмірін сақтап қалуым керек, ол қазірдің өзінде жазасын өтеп жатыр. Мен үшін ол – науқас, мен – дәрігермін, бірінші кезекте көмек көрсетуім керек. Яғни, адам келбетін ешқашан жоғалтуға болмайды. Іс жүзінде көп нәрсе болды, адамды құтқара алмайтын кездер де болады, науқастың қайтыс болған кездері де болды. Көбінде сотталғандар өз өздеріне ауыр жарақаттар салады, қол салады. Мысалы, сотталған А. өзінің іш қуысына пышақ сұғып алған. Бұл өте қиын жағдай болды. Сотталғанның өмірін әрең алып қалдым. Кейіннен ризашылығын білдіріп, рахметін айтты. Бұл оқиғаның соншалықты есімде қалғанының себебі, жарақаттанған сотталғанның туған інісі де осы колонияда жазасын өтеген болатын. Ағасы өзіне қол жұмсап, өлім аузында жатқан кезде, ота бөлмесінің алдында інісі “ағамды құтқарыңызшы” деп жылап отырды,- дейді Руслан Найманбаев. – Өз кәсібі мен міндеттеріне байыпты қарау керек. Өйткені, сіз адамның өмірін құтқарасыз. Көбінесе ол сізге байланысты болады, – деп атап өтті дәрігер.
